نسخه متنی
نسخه چاپی
نسخه متنی
برونکوسکوپی :
برونکوسکوپی اقدام تشخیصی و گاهی درمانی است، با مشاهده عینی برونش ها و جمع آوری نمونه جهت آزمایش می باشد و از طریق آن پزشک قادر به مشاهده مستقیم داخل مجاری هوایی می باشد.
لوله نرم و قابل انعطاف دستگاه برونکوسکوپ از بینی یا دهان وارد راه هوایی شده و از طریق آن مجاری هوایی معاینه می شود.
اقدامات قبل از برونکوسکوپی :
- اخذ رضایت آگاهانه از بیمار و همراه الزامی است
- بیمار باید 8 ساعت قبل ناشتا باشد.
- در صورت داشتن دندان مصنوعی ، لنزهای چشمی و زیورآلات آن ها باید خارج شوند.
- طبق دستور پزشک یک یا چند روز قبل از انجام پروسیجر مصرف ضد انعقاد احتملاً قطع شود.
- مدارک قبلی از جمله عکس سینه یا CT اسکن طبق دستور پزشک باید بیمار همراه داشته باشد.
موارد زیر حین برونکوسکوپی برای بیمار انجام می شود :
- داروی بی حسی موضعی به صورت اسپری دهانی استفاده می شود در صورت نیاز اکسیژن از طریق سوند بینی به بیمار داده می شود.
- از دستگاه پالس اکسی متری جهت بررسی میزان اکسیژن خون شریانی بیمار استفاده
می شود. - در صورت نیاز ممکن است برای بیمار داروی آرام بخش تزریق شود
- علایم حیاتی کنترل می شود.
- در طول این عمل اکسیژن برای بیمار تجویز
می شود. - به ندرت از بیهوشی استفاده می شود.
اقدامات بعد از برونکوسکوپی :
- علایم حیاتی بیمار کنترل می شود.
- تا وقتی که سنگینی حلق و دهان از بین نرفته، بیمار نباید از راه دهان چیزی بخورد و حدالامکان تا 2 ساعت ناشتا بماند.
- احتمال گرفتگی صدا، زخم گلو یا وجود رگه های خون می تواند بعد از برونکوسکوپی به صورت کم و موقتی ایجاد شود.
- برای شروع خوردن از مایعات استفاده شود.
- در صورت نیاز، نمونه آزمایش به آزمایشگاه و پاتولوژی ارسال می شود.
در صورت بروز علایم زیر بعد برونکوسکوپی به پزشک مراجعه شود :
- خونریزی به صورت خلط خونی شدید
- کبودی
- سیاه شدن نوک انگشتان و لب ها
- کاهش فشارخون
- افزایش ضربان قلب
- بی قراری
- تنگی نفس
- درد قفسه سینه
نسخه چاپی