عفونت

مراقبت های بعد از عمل تعویض مفصل زانو

مفصل زانو به عنوان بزرگ ترین مفصل بدن شناخته میشود و نقش بسیار مهمی در فعالیت های روزانه هر فرد دارد. در صورت وجود اسیب های مختلف در زانو مانند آرتروز، گاهی لازم است جراحی تعویض مفصل زانو بر روی آن انجام بگیرد. در جراحی تعویض مفصل زانو ساختار های طبیعی آسیب دیده زانو برداشته شده و با ایمپلنت های مصنوعی جایگزین می شوند. با توجه به اینکه زمان بازیابی سلامت و ریکاوری بعد از جراحی کلی طولانی است لازم است مراقبت های بعد از تعویض مفصل زانو به دقت پیگیری شوند تا از آسیب های محل عمل جراحی جلوگیری شده و سلامت زانو در سریع ترین زمان ممکن بازیابی شود.

مراقبت های بعد از تعویض مفصل زانو :

24 ساعت پس از جراحی

در این مدت وجود درد، متورم شدن زانو و کبودی محل جراحی علائمی طبیعی هستند. البته بیشترین میزان تورم و باد کردگی زانو در روزهای هفتن تا دهم پس از جراحی ایجاد می شود. در این مدت یک فیزیوتراپ به فرد کمک میکند تا به وسیله ابزارهای کمکی مانند واکر و یا عصا بایستد و به ارامی راه برود. باید توجه داشت که از اعمال نیروی زیاد بر زانو جلوگیری شودو نحوه استفاده از تخت و ابزارهای کمکی راه رفتن در روز اول توسط پزشک آموزش داده می شود. با توجه به اینکه احتمال ایجاد لخته خون و حرکت آن به بخش های حساس بدن مانند قلب و مغز و ایجاد سکته دارد لازم است تا داروهای تجویز شده به دقت مصرف شوند.

روز دوم پس از جراحی :

در این روز توانایی راه رفتن توسط ابزارهای کمکی مانند عصا بهبود می یابد. در صورتی که پوشش های استفاده شده در بدن ضد آب باشند میتوان در روز دوم استحمام کرد. اما در صورتی که این پوشش ها ضد اب نباشند باید تا روز پنجم تا هفتم صبر کرد. به مدت سه تا چهار هفته باید از غوطه ورشدن در آب (مثلاً شنا کردن) اجتناب کرد.

در روز دوم بهتر است تلاش شود تا زانو به طور کامل باز شود. در روز دوم می تئان فعالیت های همچون ایستادن، نشسان، جابجایی و استفاده از توالت را آموزش داد. باید برای همیشه از توالت پایه دار (فرنگی) استفاده کرد. ارتفاع محل نشستن این توالت باید کمی بالاتر از معمول باشد.

روز سوم پس از جراحی :

در این حالت احتمالاً فرد قادر خئاهد بود تا بدون کمک سایرین برخیزد و به وسیله ابزارهای کمکی کمی قدم بزند و لباس پوشیدن و استفاده از توالت را بدون کمک انجام دهد.

در روز سوم تا هفته سوم پس از جراحی :

در طی این مدت لازم است طبق برنامه که فیزیوتراپ در اختیار بیمار قرار می دهد فعالیت های لازم صورت بگیرد. در روز هفتم تا دهم، متورم شدن زانو و بادکردگی زانو و پا به بیشترین خد خود می رسد. بهتر است فرد با گذاشتن یک بالش در زیر مچ پا یا ساق  پا آن را از سطح قلب بالاتر نگه دارد. توجه شود که به هیچ عنوان این بالشت در زیر زانو قرار نگیرد. برای کاهش تورم زانو می توان از کمپرس یخ استفاده کرد. در طی این مدت احساس درد، ناراحتی، سفتی زانو طبیعی است اما لازم است برای کاهش و برطرف شده آن طبق برنامه های تجویز شده توسط پزشک عمل گردد. و لازم است فرد داروهای مسکن مصرف کند. تغذیه مناسب بسیار ضروری است. مصرف 6 تا 8 لیوان آب یا مایعات در روز و مواد غذایی پروتئینی مانند گوشتف ماهی، دانه ها و مغزها توصیه می شود. برای استفاده از داروهای ضد درد نباید منتظر این بود که درد شروع شود. تاثیر داروها معمولاً 30 دقیقه پس از مصرف دارو قابل احساس است پس لازم است مرتب مصرف شوند.

پس ازیک هفته توانایی خم کردن 90 درجه زانو انتظار می رود. همچنین پس از 7 تا 10 روز فرد قادر خواهد بود تا به صورت کامل زانو را باز کند. در پایان هفته سوم انتظار می رود تا فرد به صورت آزادنه تری بتواند حرکت کند. استفاده از عصا یا واکر بسته به شرایط جسمانی فرد دارد و ممکن است فرد در پایان هفته سوم نیازی به استفاده از ابزارهای کمکی نداشته باشد. کنار گذاشتن ابزارهای کمکی باید تحت نظر پزشک باشد.

هفته سوم تا ششم پس از جراحی :

لازم است برنامه های ورزشی تجویز شده به طور منظم پیگیری شود.  ممکن است درد، ناراحتی، سفتی و متورم شدن زانو در این مدت نیز وجود داشته باشد. انتظار می رود میزان این مشکلات نسبت به قبل کاهش پیدا کرده باشد. در صورتی که فرد احساس کند دردی به وجود آمده که قبلاً وجود نداشته و یا بدتر شده به پزشک مراجعه کند. بسته به اینکه شغل فرد چه باشد در طی هفته چهارم تا ششم امکان بازگشت به کار وجود دارد.

هفته دهم تا دوزادهم پس از جراحی :

در این بازه زمانی فرد قادر خواهد بود تا فعالیت های منظم خود را از سر بگیرد. باید توجه داشت که در این مدت فعالیت ها با مشورت پزشک صورت بگیرد. فعالیت هایی مانند پریدن و ورزش های هوازی فشار زیادی بر مفاصل جدید وارد میکند، لذا باید دوری کرد. در مورد آغاز هر نوع فعالیت جدید با پزشک  مشورت شود.

سه تا شش ماه پس از جراحی :

در این بازه زمانی امکان از سرگیری درمان های دندانپزشکی وجود دارد. پس از شش ماه از جراحی احتمالاً پزشک نیاز به بررسی مجدد زانو و وضعیت آن را داشته باشد.

شش ماهتا یکسال پس از جراحی :

درصد بسیار زیادی از درد زانو تا یکسال پس از جراحی باید از بین برود. در این مدت استفاده از پله ها یا نشستن طولانی مدت در یک وضعیت می تواند موجب ناراحتی پا شود. لازم است در این بازه زمانی فعالیت فیزیکی کافی داشته و وزن خود را به صورت متعادل و مناسب حفظ کند. فعالیتهای ورزشی مانند والیبال با مشورت پزشک و با شدت پایین می تواند شروع شود. از انجام ورزش هایی مانند فوتبال، تنیس یا بستکبال که فشار زیادی بر زانو وارد می کند خودداری شود. توصیه می شود حتی با گذشت دو سال و بازیابی کامل سلامتی زانو، از انجام ورزش های پرخطر مانند کوهنوردی، اسکی و دوچرخه سواری دوری شود.

پیشگیری از عفونت پس از تعویض مفصل زانو :

پس از انجام عمل جراحی تعویض کامل مفصل زانو، برخی از بیماران که ریسک فاکتورهای ابتلاء به عفونت را داشته باشند به صورت پروفیلاکسی از پیش از انجام پروسیجر روی دهان و دندان مثل جرمگیری دندانها.

در مورد اینکه قبل از انجام پروسیجر جراحی، مصرف داروهای انتی بیوتیک برای شما لزوم دار یا خیر، پزشک تصمیم میگیرد.

علائم هشدار دهنده در مورد عفونت :

اگر ذره ای احساس کردید که علایم عفونت پس از تعویض مفصل زانو را مشاهده کردید سریعاً پزشک خود رادر جریان بگذارید. از جمله :

تب مقاوم، تب و لرز، افزایش قرمزی، حساسیت به لمس، تورم اطراف زخم زانو، افزایش درد زانو چه در حال فعالیت و چه در حال استراحت

محافظت از ورم پا پس از تعویض مفصل زانو :

باید توصیه های پزشک جراح خود را با دقت رعایت کرد تا از ایجاد لخته های خونی جلوگیری کنید. حرکت دادن مکرر مچ پا، راه رفتن در اسرع وقت بعد از عمل و وزن گذاشتن روی پاها اهمیت فراوان دارد. معمولاً داروهای رقیق کننده خون هم تجویز شود. در صورتی که با افزایش درد در ساق پا، تورم پا یا قرمزی در ران یا ساق مواجهه شدید به پزشک مراجعه کنید.

زمان کشیدن بخیه : از توصیه هایی که برای بیماران جهت تقویت زانو انجام می دهیم ورزشی است که بیمار، پا و عضلاتی که باعث راه رفتن می شوند را تقویت کند. تا دو هفته تقریباً بخیه های بیمار آمادگی این را دارد که آنها را از بدن جدا کنیم و آنها را باز کنیم.

 

از نکات پایانی در مورد مراقبت های بعد از عمل تعویض مغصل زانو این است که به بیمار توصیه می کنیم که اگر احساس تعادلش به هم می خورد، واکر را کنار نگذارد، تا زمانی که به آن حس امنیت و احساس اینکه کاملاً مسلط به حرکاتش موقع راه رفتن است و ترس افتادن وجود ندارد و ژیم غذایی مناسب داشته باشد تا بتواند مواد مورد نیاز را برای بدن تامین کند.